نقش نماز جماعت در وحدت بخشی و انسجام جامعه

 دین مبین اسلام جوابـگوی تمام نیازهای دنیـوی و اخـروی انسان است، پیامبراکرم(ص) در دوره‌ای که جهان در آتش غفلت و نادانی می‌سوخت این دین رهایی‌بخش را در شبه جزیره عربستان پایه‌گذاری کرد و اصول انسانی و جامعیت دین اسلام سبب گسترش آن به جهان شد، همه پیروان آن با وارستگی تمام و خضوع خالصانه آن را به جان دل پذیرفتند و این امت عظیم زمانی که رشته‌های دوستی و اخوت را با استعانت از احکام خداوندی و شریعت نبوی محکم کرده‌اند کمتر دچار آسیب شده‌اند.
میان رشته‌های استوار برادری و برابری نـمازهای جـمعه و جمـاعت که مرکز روشنـگری‌های سیاسی، مذهبی و فرهنگی مسلمین است از اهمیت خاصی برخوردار است، وحدت و انسجام مسلمین در عرصه‌های مختلف می‌تواند متجلی شود و اکثر آیین‌های اسلامی بر وحدت و انسجام بنا شده‌اند، وحدت روزانه در نمازهای جماعت، وحدت هفتگی در نماز جمعه و وحدت جهانی سالانه در کنگره حج جلوه‌گر می‌شود.
جماعت جمعه، تجلی اسلام مجتمع، پشتوانه استمرار حاکمیت حق، پذیرش مسئولیت جمعی در دفاع از حریم ایمان و عقیده اسلامی، تبلور پیوند حاکم و حکومت با فرد فرد مسلمان، ظهور پشتیبانی اجتماع از حکومت عدل، اعمال مسئولیت حاکم در ارتقاء آگاهی امت و اوج ایمان و معنویت جامعه در سیر به سوی خداست. 
نماز جمعه از عبادات است و مانند هر عبادتی با حفظ شرایط ظاهری و باطنی سبب کمال انسان می‌شود و همانند سایر اجتماعات دینی، برادری و اتحاد را در مسلمانان تقویت می‌کند، همچنین 
اجتماع عظیمی که هر هفته در جماعت جمعه شکل می‌گیرد، تشکلی از نیروهای ناپیدای جامعه است که باعث می‌شود آحاد جامعه از مسائل سیاسی و اجتماعی آگاهی یابند و از انزوا و گوشه‌گیری بیرون بیایند و در مورد مسائل مهم اجتماعی و اخلاقی به وحدت نظر برسند.
نماز جمعه وسیله تقرب به خدا، تجلی قدرت و قیام، محل تبلیغ و ترویج، محل پند و اندرز، محل نمایش مصالح دینی و مبارزه با مفاسد دین، محل نشان دادن جهت و دقت و پایگاه وحدت دولت و ملت، محل اجرای فرامین دینی و قرآن و رهبری، محل پرهیز از امور غضبی و روی آوردن به حلال و پاکی و اجرای سنّت نبوی و پایگاه جاوید علوی، جلوه‌گاه نظام قدرت و دوری از سلطه و سنگر دین در عصر حکومت اسلامی است. 
نماز جمعه همانند سایر تعالیم بزرگ اسلامی در جهان اسلام مایه وحدت و استحکام امت اسلامی است و این وحدت عظیم اسلامی خطر بزرگی در برابر مطامع دشمنان است.
نماز پیوند خلق و خالق، مورد تاکید روایات، راه رستگاری، عالی‌ترین سیر روحانی، محبوب عارفان، نشانه حکومت صالحان، معراج به سوی سعادت، معراج مؤمن، مفتاح الفلاح، گویای پایگاه توحید و تقوا، عروه الوثقی، وسیله طهارت روح و هشدار تربیتی است.
پیامبراکرم (ص) به حضرت فاطمه (س)‌ فرمودند: هر کس از مردان و زنان به شئون نماز بی‌اعتنا باشد خداوند او را به پانزده بلا گرفتار می‌کند، خداوند متعال برکت را از عمرش برمی‌دارد، برکت را از رزقش برمی‌گیرد، سیمای صالحین را از چهره‌اش می‌گیرد، به هر عملی که انجام می‌دهد پاداش داده نمی‌شود، دعایش به آسمان نمی‌رود، حظ و نصیبی در دعای خوبان و صالحان ندارد، ذلیل از دنیا می‌رود، گرسنه جان می‌دهد، اگر تمام آب‌های جهان را به حلقش بریزند باز هم تشنه می‌میرد، خدا ملکی را برای زجر او در قبر می‌گمارد، قبرش را تاریک و ظلمانی می‌گرداند، او را در قبر تحت فشار و تنگنایی قرار می‌دهد، خدا ملکی را موکل می کند تا او را با صورت در زمین می کشد در حالی که خلایق به او می‌نگرند، حسابش را سخت می‌گیرد و خداوند نسبت به او نظر لطف و عنایت ندارد و او را پاک نمی‌گرداند و برای او عذابی دردناک است.